આજથી લગભગ દસ વર્ષ પહેલા દિવ્યા ખોસલાના નિર્દેશનમાં યારિયાં રિલીઝ થઈ હતી. આ ફિલ્મમાં યુવાની, કોલેજ, રોમાંસ અને મિત્રતાની લાગણીઓને આવરી લેવામાં આવી હતી. જ્યારે દિવ્યા ખોસલા ફરી એકવાર આ ટાઇટલ સાથે તૈયાર છે. જો કે, તેમાં થોડો ટ્વિસ્ટ છે, પ્રથમ, દિવ્યા ફિલ્મનું નિર્દેશન નથી કરી રહી, પરંતુ તેમાં અભિનય કરી રહી છે અને બીજું, ટ્વિસ્ટ એ છે કે તે મિત્રો વિશે નહીં પણ ભાઈ-બહેન અને તેમની મિત્રતા વિશે છે.
શિમલાની રહેવાસી લાડલી (દિવ્યા ખોસલા) નાનપણથી જ બ્યુટી ક્વીન બનવાનું સપનું જોતી હતી. જોકે, તેની સિંગલ મધર (લિલેટ દુબે) ઈચ્છે છે કે તે લગ્ન કરીને સેટ થઈ જાય. લવ મેરેજનું સપનું જોનાર લાડલીના એરેન્જ્ડ મેરેજ કરવામાં આવે છે. લગ્ન પછી લાડલી તેના પતિ (યશ દાસગુપ્તા) સાથે મુંબઈ શિફ્ટ થઈ જાય છે. અહીં તેના બે પિતરાઈ ભાઈઓ બજરંગ (પર્લ V પુરી) અને શિખર રંધાવા (મીઝાન જાફરી) પણ પોતપોતાના કામને કારણે આ શહેરમાં શિફ્ટ થઈ ગયા. મુંબઈમાં તેમના અંગત જીવનમાં ખુબ ભયંકર ફેરફારો આવે છે. આવી સ્થિતિમાં, આ ભાઈ-બહેનો એકબીજાને મદદ કરીને કેવી રીતે તેમની મિત્રતા જાળવી રાખે છે, આ વાર્તાનો સાર છે.
આ વખતે ફિલ્મનું ડિરેક્શન વિનય સપ્રુ અને રાધિકા રાવે સંભાળ્યું છે. ફિલ્મની ખાસિયત એનું તાજું કન્ટેન્ટ છે. હકીકતમાં, તાજેતરના વર્ષોમાં ભાગ્યે જ કોઈ ફિલ્મ ભાઈ-બહેનના સંબંધોને સમર્પિત કરવામાં આવી છે. દિગ્દર્શકે આજના યુવાનો અને તેમની પરિસ્થિતિને ધ્યાનમાં રાખીને સંવાદો પણ લખ્યા છે, જે દર્શકોની સાપેક્ષતામાં વધારો કરે છે. જો કે તેની પટકથા પર થોડું વધુ કામ કરવામાં આવ્યું હોત તો ફિલ્મ વધુ મજબૂત બની હોત. હકીકતમાં, પહેલા હાફમાં વાર્તા ખુબ ગૂંચવણભરી હોય એવું લાગે છે.
ચારેય ટ્રેકની બેકસ્ટોરી બનાવવાની પ્રક્રિયામાં, પહેલો ભાગ ગડબડ જેવો લાગે છે. જો કે ફિલ્મની ગુંચવણ ચોક્કસપણે બીજા હાફમાં ખુલે છે, વાર્તા ટ્રેક પર આગળ વધે છે અને સ્ક્રીન પર તમામ પ્રકારની લાગણીઓને સારી રીતે રજૂ કરે છે. ફિલ્મ બંને ભાગમાં થોડી લાંબી જરૂર લાગે છે. કેટલીકવાર કેટલાક દ્રશ્યો કોઈ કારણ વગર જ મૂકી દેવામાં આવ્યા હોય તેવું લાગે છે. ઘણું એડિટિંગ કરવાની જરૂર હતી. પાત્રોની વધુ પડતી વિગતો દર્શાવવી પણ થોડી કંટાળાજનક લાગે છે. જોકે, આ ટુકડાઓમાં ઘણા દ્રશ્યો ખૂબ જ લાગણીશીલ લાગે છે. ઘણી વખત, ફિલ્મ જોતી વખતે, એવું લાગે છે કે જાણે કોઈ આલ્બમનો વિડિયો ચાલી રહ્યો હોય, આ પ્રયોગ દર્શકો માટે થોડો નવો બની શકે છે. એકંદરે ફિલ્મ મનોરંજક છે, દરેક પ્રકારની લાગણીઓથી ભરેલી છે.
ફિલ્મની મજબૂત બાજુ તેનું સંગીત છે. સામાન્ય રીતે કોઈ વાર્તામાં ગીતો આવે છે, ત્યારે ઘણી વખત તેમાં વિક્ષેપ પડતો હોય તેવું લાગે છે, આ ફિલ્મમાં દર પાંચ-દસ મિનિટે ગીતો આવે છે, પણ તમે તેને કોઈ વિક્ષેપ પડ્યાનું ન સમજ્યા વિના માણો છો. ગીતોની પસંદગી ખૂબ જ સારી છે અને દરેક ફ્રેમ મ્યુઝિક વીડિયોનો અહેસાસ આપે છે. ફિલ્મની સિનેમેટોગ્રાફી પણ અદભૂત હતી. હા, કેટલાક ક્લોઝ-અપ શોટ્સમાં ચહેરા પર કલર કરેક્શન અને એડિટીંગ વર્ક દેખાય છે. ફિલ્મ સ્ક્રીન પર ખૂબ જ સુંદર લાગે છે.
આ ફિલ્મ વિશે એમ કહેવું ખોટું નહીં હોય કે, તમામ કલાકારોના અભિનયથી આશ્ચર્ય થયું છે. દિવ્યાનું કામ ઉત્તમ રહ્યું છે. એક અભિનેત્રી તરીકે દિવ્યાએ પોતાની જાતને વધારે એક્સપ્લોર નથી કરી, તેણે વધુને વધુ કામ કરવું જોઈએ. મીઝાને તેના બાઇક રેસરના પાત્રને પણ ખૂબ સારી રીતે ઇમોટ કર્યું છે. એક ચહેરાવાળા હીરોના તમામ ગુણો મીઝાનમાં દેખાય છે. આવનારા સમયમાં મીઝાન રાષ્ટ્રીય ક્રશ બની જાય તો નવાઈ નહીં. પર્લ V પુરી પણ તેના પાત્રને સંપૂર્ણ ન્યાય કરતો જોવા મળે છે. અહીં યશ દાસગુપ્તાએ સરપ્રાઈઝ કર્યું છે. તેનો ટ્રેક ખૂબ જ રસપ્રદ રીતે લખવામાં આવ્યો છે અને તેણે તેના પરફોર્મન્સથી તેને યોગ્ય ઠેરવ્યો છે.
ભાઈ-બહેનના સંબંધો પર એક નવી વાર્તાની સારવાર છે. તમને લાગણીઓના તમામ ડોઝ પુષ્કળ પ્રમાણમાં મળશે. ખાસ કરીને સંગીત આ ફિલ્મનું સૌથી મજબૂત પાસું છે. તમે આ સપ્તાહના અંતમાં તમારા પિતરાઈ ભાઈ સાથે આ ફિલ્મનો આનંદ માણી શકો છો. સિનેમાપ્રેમીઓ તેને એક ચાન્સ આપી શકે છે.
15.jpg)
